1. Urodziny

   Kuchnia wyglądała tak samo elegancko jak pokój Rose. Kryształowy żyrandol mienił się od blasku słońca wpadającego przez otwarte okno. Dziewczynkę zaniepokoiło zachowanie mamy. Była dla niej za miła. Rose usiadła przy stole i po chwili przyszedł jej tata, w jeszcze lepszym humorze, jak mama. W ręku trzymał kopertę. Nie był to zwykły list. Coś w nim było magicznego.

-Przyszło? - zapytała niecierpliwie Angelina.

-Tak – odrzekł uradowany tata Rose, Denis.

-O co chodzi? - jubilatka nic z tego nie rozumiała.

-Dowiesz się później, a teraz położę ten list zresztą prezentów.

List natychmiast znalazł się na drugim stole, zawalonym prezentami. Rose spojrzała machinalnie przez okno. Przetarła oczy i spojrzała w drugie. Nie przewidziało jej się, zobaczyła lecąca sowę. Nie posiadała dużej wiedzy o ptakach, ale wiedziała, ze to nie jest zwyczajne zachowanie sów. Chciała coś powiedzieć, ale mam podstawiła jej pod nos talerz ze śniadaniem. Dziewczynka zjadał kilka kanapek, po czym wyszła na podwórko i czekała na koleżanki, które zaprosiła. Dom na tle ogrodu wydawał się malutki. Pod ogrodzeniem, rosły kwitnące krzewy. Za domem znajdował się basen, a jeszcze dalej rosły drzewa, otaczające drewnianą huśtawkę. Obok przepływał strumyk, dodając temu wszystkiemu, większego uroku. Za podwórzem rozciągał się las. Rose często tam chodziła, lecz w ostatnim roku wydawało jej się, iż ktoś ją obserwuje. Trochę się bała, ponieważ nie ma żadnych domów w sąsiedztwie , a rodzice nie usłyszą jej wołania, o pomoc. 

   Już po chwili przyjeżdżały kolejno samochody. Wychodzące z nich dziewczynki były w wieku Rose. Wśród nich była najlepsza jej przyjaciółka, Violetta. Zazwyczaj nazywana wiewiórką, z powodu swoich mocno rudych włosów.  Gdy już przybyli wszyscy, jubilatka zaprosiła gości do salonu gdzie miał być pokrojony tort. Usiadły na kanapie i wesoło rozmawiały. Przeważnie, o zbliżających się wakacjach, ale zahaczyły też, jako dziewczyny, o chłopaków. Przerwała im mama Rose, która wraz z mężem, wniosła tort. Za nimi weszła młodsza siostra Rose, Victoria. Miała ona niecałe 10 lat. Była blondynką, o zielonych oczach. Niska, jak na swój wiek, lecz sprytna i pełna entuzjazmu. Nosiła okulary,ale nie były jej zbytnio potrzebne, bo miała małą wadę wzroku, natomiast miały one skorygować oczy. Victoria była podobna do mamy, ona tak samo miała blond włosy. Miały też takie same rysy twarzy. Rose jednak udała się w tatę.

   Tort był nieduży, na życzenie jubilatki. Pośrodku była czerwona róża a obok napis 11 lat. Wszyscy wstali i zaśpiewali Sto lat. Po zjedzeniu tortu Rose rozpakowała prezenty od koleżanek. Dostała zegarek z diamencikami, zestaw biżuterii, perfumy, książkę, a od Violetty bluzkę i piękną pozłacana broszkę, przedstawiającego nieznanego jej ptaka. Potem nadszedł czas, aby zobaczyć co dostała od rodziny. Od rodziców dostała nowy telefon, laptopa i złoty, duży, otwierany naszyjnik w kształcie serca. Od siostry dostała pamiętnik na hasło i zestaw opasek do włosów. Dostała też spodnie i dwie pary butów od dziadków, którzy niestety nie mogli być przy niej, w ten niezwykły dzień. Wszystkie prezenty spodobały się jubilatce. Spodobały, to nawet za mało powiedziane, była zachwycona. Na stole został tylko list. Rose, bez wahania podeszła do niego, ale gdy wyciągnęła ku niemu rękę, zabrał go jej tata.

-Ten list zostawimy na później - powiedział i z błyskiem w oku, schował go do wewnętrznej kieszeni skórzanej kurtki, którą miał na sobie.

-Ojej... Dostałam taki sam, dwa miesiące temu, w moje jedenaste urodziny - powiedziała podekscytowania Violetta, przyjaciółka Rose, widząc list. Denis puścił jedynie oczko, ale Violetta zrozumiała o co mu chodziło, miała nie ujawniać jego treści.

   Dziewczynki resztę przyjęcia, spędziły w pokoju Rose. Miały zamiar wyjść do ogrodu, ale rozpadał się deszcz. Plotkowały, grały w różne gry, czesały się i malowały nawzajem. Typowe dziewczęce przyjecie. Co jakiś czas do pokoju wchodziła mama jubilatki, z pytaniem czy czegoś nie potrzebują.  Koleżanki Rose, siedziały do późna, opuściły dom, we wspaniałym nastroju i masą warkoczyków na głowie. Angelina poprosiła Violettę, aby została jeszcze chwile. Była przekonana, ze bardzo się przyda, w związku listu. Wszyscy usiedli przy kominku. Pomarańczowo- czerwony ogień wesoło w nim płonął, dając ciepło i miłą atmosferę. Denis wyjął list i wręczył go Rose. Minęła dłuższa chwila, nim go otworzyła. Przeczytała go na głos, aby każdy mógł wiedzieć o co w nim chodzi, jednakże sądząc po minie rodziców, oni pewnie byli świadomi tego co usłyszą. Dziewczynka nie wierzyła w żadne słowo. List wydawał jej się żartem.

-Nie wierzę w to - powiedziała ledwo tłumiąc śmiech.

-A jeśli ci powiem, ze to wszystko prawda? - zapytała Violetta.

Rose z niedowierzaniem spojrzała na rodziców, a potem na siostrę. Victoria siedziała z otwartymi ustami. W przeciwieństwie do Rose, uwierzyła od razu, bo to było jedyne wyjaśnienie ich niezwykłych zdolności. Rose z łatwością porozumiewała się z krukami i sprawiała, że zimą na zmarzniętej ziemi może urosnąć jakiś kwiat. Natomiast ona mogła przenosić rzeczy, nie dotykając ich i zmieniać kolor włosów.

Tata jubilatki, nie zważając na nikogo, wstał i machnął ręką, aby inni poszli za nim. Rose nadal trzymała w ręku list. Zeszli do piwnicy. Nie było tam wilgotno i ciemno, jak w innych pomieszczeniach tego typu, jednak nie było niczego, co by dawało tyle światła. Denis podszedł do podłużnej skrzyneczki. Z kieszeni wyjął maleńki, srebrny kluczyk, którym otworzył zamek. Na jedwabnej poduszeczce, leżał patyk, lecz po chwili dziewczynki przekonały się, że jest magiczny. Tata Rose, wyjął go. Przez chwilę obracał w palcach, po czym, trzy razy machnął w stronę pustej ściany. Gdy tylko to uczynił,jak gdyby znikąd pojawiły się duże, złote drzwi. Mężczyzna wskazał je ręką, na znak aby Rose wraz z Violettą, poszły do pomieszczenia, znajdującego się za nimi.

   Po drugiej stronie, znajdował się obszerny pokój. Dywany pokrywały ściany, a okna były jak zaczarowane , jedno miało widok na morze, a drugie na zielony las. Na ścianach, a raczej, na dywanach wisiały dziwne obrazy. Namalowane na nich postacie ruszały się, jak żywe. Obok drzwi, rozciągały się półki z różnego rodzaju książkami. Pośrodku stał stolik otoczony krzesłami. Na białym obrusie stała szklana kula. Na drugim końcu pomieszczenia znajdował się kominek. Był dużo większy od tego w salonie, i miał po bokach wyryte wzory. Rose od razu je rozpoznała. Na suficie widniały identyczne. Były to róże, żonkile i maki. Przy kominku stały fotele, podobne do tych na górze, lecz innego koloru.

- Niech mnie ktoś uszczypnie, ja chyba śnię – powiedziała Rose.

Jej prośbę, wypełniła Victoria, jednak już po chwili otrzymała od siostry spojrzenie pełne wyrzutu. Jubilatka podeszła do półek z książkami i sięgnęła po pierwszą z brzegu. Zdmuchnęła warstwę kurzu, trzymała w rękach „Historie Magii”. Natychmiast odłożyła ją z powrotem. Podeszła do reszty. Jeszcze raz przeczytała list, który brzmiał:

HOGWART

SZKOŁA

MAGII I CZARODZIEJSTWA

Dyrektor: Minewra McGonagall

Szanowna Pani McQueen,

Mamy przyjemnoœć poinformowania Pani, że została Pani przyjęta do szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Dołączamy listę niezbędnych książek i wyposażenia. 

Rok szkolny rozpoczyna się 1 wrzeœnia. Oczekujemy pańskiej sowy nie później niż 31 lipca.
Z wyrazami szacunku, 

Filius Flitwick, 
zastępca dyrektora

Może to moja szansa, która zdarza się raz w życiu?, pomyślała Rose. 
-Mamo, tato, jadę do Hogwartu - oznajmiła stanowczym głosem.